Zolang ik nog kan ademen, lopen en bewegen ga ik tot het einde met mijn bedrijf.

Foto: De foto die je op deze website ziet is een foto waarbij ik zo blij ben met de omzet van de dag. Want we konden weer door!!!We konden weer even wat rekeningen betalen. Was het elke dag maar zo. Maar als ondernemer weetje dat elke dag anders is. We draaien immers nu maar op 1 bedrijf van de 13 sub bedrijven. Hoe lang gaat dit nog duren? Ik wil blijven bestaan! Ik weet wat voor offers ik heb moeten neerleggen. De kosten blijven oplopen.

Rainier Leakat (35) uit Wormerveer  had het helemaal voor elkaar. Hij verwezenlijkte met succes zijn ondernemersdroom: zijn eigen bedrijf Rai Entertainment, voor al uw (klein) evenementen/festivals, bedrijfsfeesten en partijen. Muziek, een foodtruck, een cocktailbar, een ijskar, suikerspinkraam, popcornkraam, poffertjeskraam, cateraar, eigen afhaal/bezorglijn www.surirai.nl en alles met een tropisch tintje. En toen sprong de coronacrisis hem op de nek. Inkomsten verdampten, lasten bleven, schulden ontstonden. Rainier begon razendsnel een bezorgdienst voor Surinaams-Hindoestaans eten, maar scheerde dicht langs de afgrond. Zijn les: ‘Vertel op tijd hoe het gaat. Ik deed dat niet. Uiteindelijk toonde ik kwetsbaarheid. Dat was nodig en goed, weet ik nu. Niet dat alles is opgelost, dat gaat nog even duren..te veel schade opgelopen…kom ik er nog uit? Ja dat geloof ik wel…Tijd is het enige wat ik nodig..maar die krijg je niet.

Rainier, geboren en getogen in Amsterdam (1985), lijkt voorbestemd voor een carrière bij de politie. In 2005 begint hij als 19-jarige bij het hoofdstedelijke korps. Hij vindt het er geweldig, maar weet dat hij naast blauw politiebloed ook ondernemersbloed heeft. ‘Terwijl ik als agent aan het werk was, sleutelde ik al aan mijn bedrijfsplan.’ Rainier merkt dat hij moeite krijgt met het werken onder iemand anders. Hij overweegt steeds vaker voor zichzelf te beginnen. Het laatste zetje komt als een gewapende arrestant tegen Rainier zegt dat hij hem en zijn gezin later ‘wel zal weten te vinden’. Rainier houdt van het politiewerk, maar vindt zulke nadelen niet meer opwegen tegen voordelen als een vast salaris. Dit moment, maakte het ernaar dat ik diep ging nadenken over mijn salaris. Ben ik nog wel gelukkig? In 2019 waagt hij de sprong. Hij krijgt in goed overleg met de politie eervol ontslag en begint voor zichzelf. ’Ik wilde een prachtige ondernemer worden, met de touwtjes van mijn eigen toekomst in handen.’

Bám, weg omzet!

Rai Entertainment maakt met hulp van de politie en starterssteun van het UWV een vliegende start. ‘We gingen lekker als familie aan het werk. Playlists maken, menu’s bedenken, organiseren en improviseren. Heerlijk. Een top team’ Het eerste jaar staat de agenda vol mooie klussen bij allerhande opdrachtgevers. Een beter begin kon hij zich niet wensen. Het was er eindelijk! Toffe opdrachten. Iets waar ik helemaal naar toe had gewerkt.  

En toen kwam corona. ‘Bám, weg omzet. Ik zag alles omvallen. Mijn bedrijf, mijn gezin, mijn huis, mijn toekomst. Omdat ik net geld had gekregen van een eerdere klus besloot ik een extra auto te kopen en als SuriRai te gaan bezorgen.(bezorgauto) Een paar maanden, dacht ik. Dan zal de corona wel over zijn. Mijn agenda voor mei en juni stond al vol met bruiloften, feesten en festivals.’ En dan komt het verbod op evenementen tot september 2020. Het regent afzeggingen. Want over het hele jaar stonden al boekingen/opdrachten. Eindejaarrecepties die juist veel opleveren vallen allemaal weg. En daar moet je het zeker van hebben!

Hoe kom ik hieruit?

Rainier kondigt al snel aan dat Rai Entertainment stopt tot er meer duidelijkheid is. Hij heeft daar een reden voor: ‘Ik wil mijn hachje wel redden, maar niet door te blijven sappelen en de randen van wat mag, op te zoeken. Dat zag ik sommige concurrenten wel doen. Ik hou me aan de regels. Weet je, ik ben een trotse, coole guy, voor wie alles perfect moet zijn. Alles moet kloppen. Dus half werk betekent: niet doen. Dan stop ik liever. Het geld voor een boete heb ik niet. Maar intussen ligt hij ’s nachts wakker en denkt hij maar één ding: hoe kom ik hieruit? Hoe ga ik mijn rekeningen betalen ??‘ Ik had net nog een grote investering gedaan, en je hoopt deze z.s.m terug te gaan verdienen. Dat kan ik direct al vergeten. Want je moet wel je loods betalen, het pand, plus vier voertuigen en een duur huis. En je hebt een vrouw die bij de KLM werkt, ook al een onzekere baan.’ Rainier krijgt geld uit het eerste corona-steunpakket van de overheid, Hij vraagt – vergeefs – uitstel van betaling voor zijn huis aan, die krijg je niet meer, want laat was ik al, veeeels te laat.  De 1e overheidssteun helpt even, maar is niet voldoende. Schulden blijven op lopen. Het stapelt zich alleen maar op. Want ergens denk je dat je het gaat redden, je geeft jezelf wat tijd maar het lukt niet meer. Bij de overige aanvragen kwam ik niet meer in aanmerking, toen waren er opeens meer regels waaraan je moest voldoen. Daar viel ik niet onder.

Ik schaamde me, nog steeds...                                                                           

Al snel komen de aanmaningen en deurwaarders en dreigt faillissement. De grootste schaamte is wanneer er loonbeslag word gelegd bij je partner omdat er geen geld te vinden is bij Rai. Hoe leg je de werkgever van je partner uit dat het niet goed gaat?  Hulpverleners benaderen Rainier, maar kunnen pas helpen als hij eerst zijn bedrijf opgeeft. Dat weigert hij pertinent. ‘Dit bedrijf is mijn alles. Al mijn geld zit in het bedrijf! En die hulp wordt je dan aangeboden door iemand die elke week een broodje bakkeljauw bij je koopt. Dat vind ik één van de ergste dingen. Ik woon in een dorp. Iedereen kent me. Ik heb een goede naam. En dan weet iedereen dat ik problemen heb. Ik schaamde me.’ De problemen worden groter. Het leasebedrijf wil twee voertuigen terug en de makelaar dreigt met huisuitzetting.  Hij weet het af te wenden door hard te werken en zijn plannen bij te stellen. Je gaat een plan maken om geld te verdienen met een 1 van je bedrijven die nog open mag blijven. Gaat het lukken? Je gaat gewoon op automatisch piloot. Je gaat door, je stopt niet, rekeningen blijven komen, we raken achter. Maar je probeert regelingen te treffen. Maar het moeilijkste in deze tijd is, dat er gewoon niet genoeg binnenkomt. Je hebt hulp nodig. 

Mijn klanten zijn cadeaus

Rainier kruipt bij de afgrond weg. ’Ik ben eerst zeven dagen per week gaan bezorgen in plaats van vier. Mensen eten tenslotte elke dag. Alleen dan weet ik zeker dat ik nog sneller mijn rekeningen ga kunnen betalen. Toen kwam er hier opeens een concurrent. Die was zo goedkoop, daar kon ik niet tegenop. Ik ben toen andere mogelijkheden gaan zoeken. Ik kon bezorgen bij een ziekenhuis. Dat leverde wat op, en dan kun je weer even verder met je achterstallige rekeningen. En hup door!! Een maat van vroeger van de Politie hielp me aan werk voor zijn collega’s. Lunches bezorgen aan de deur en bureaus. Ook dat hielp weer even.  Ik ging later weer naar vijf dagen per week, maar dan wél de dagen met de meeste omzet. En ik ontwikkelde een sociale-mediastrategie. Ik doe elke dag mijn marketing. Klik, klik, bám! Heel doelgericht.’ En doorgaan niet stoppen! Want ik wil en ga mijn doel bereiken! Ik stop niet! Ik ben een ridder, en ja ook ridders gaan dood. Maar ik zal doorgaan tot het einde. Mijn klanten zijn geen nummers, maar cadeaus. En dat mag je ze ook vertellen! Doen we ook bij elke bestelling. Dankzij jullie bestaan we nog…maar voor hoelang…..

Wees op tijd eerlijk en open

Maar minstens zo belangrijk was dat de ‘trotse en coole guy’ zich opent, al is het aan de late kant. ‘Het is zó belangrijk dat je iedereen bijtijds inlicht. Ik kon dat eerst niet, want dan gaf ik toe dat ik faalde. Ik benaderde schuldeisers pas laat, veels te laat. Je geloof in je eigen concept, daar ben je immers ondernemer voor geworden toch? Ik liet het te ver komen. Nu durf ik mijn situatie uit te leggen. Dat helpt. Ook naar je omgeving. Ik meldde op Facebook dat we aan het randje stonden. Zo liet ik een kant van mezelf zien die ik nooit wilde tonen: kwetsbaarheid. Dat was goed. Mensen lazen dat en bestelden bij me. Klanten gaven me wat extra`s. Dat was raar, om het ook aan te nemen. Ik ben goed opgevoed en gierig zijn bestaat niet in mijn woordenboek. Je ziet dat mensen willen helpen. Ik merkte dat ik extra geld kreeg, met name donaties, vandaar dat we het nu op deze manier zijn gaan opstarten. Mijn rekeningen zijn veels te hoog. Deze hebben extra kosten met zich meegekregen. Met name incassokosten/aanmaningskosten. Sommige bedrijven kennen geen genade. En moeten ook hun geld binnen halen. Als je je eigen huis, wagens en loods bijna kwijtraakt dan is het helaas erg ver gekomen. En de overheid kon vanaf de 2e 3e 4e tozo`s niet helpen, want mijn partner werkt. Maar daar ga je het natuurlijk niet mee redden, lage inkomens door de corona en hoge kosten die blijven. We hebben lucht nodig. Er was een klant die een extra bedragje wilden geven en vroeg:"Rainier zal ik het komen brengen of overmaken?" Ik weet dat er rekeningen betaald moeten worden. Dus het beste was overmaken. En hup weer rekeningen betalen. Dat is het enige waar ik nu nog aan denk! Werken en rekeningen betalen. Ik wil alles doen om te blijven bestaan. Waarom zit ik in deze situatie? Hoe kan dit? Waarom? We leven toch in Nederland?? In Nederland hebben we het toch altijd goed? Ik kan er met me kop nog steeds niet bij, dat we in zo een situatie, NET als andere ondernemers hier in zijn terecht gekomen.

Het is wat het is. Zoals ik eerder al heb gezegd. Ik geloof erin dat het goed komt, maar het kost tijd en geld. Geld is zo belangrijk, want alleen dan! Alleen dan, komt er meer rust. De rust is er nog lang niet. Ook niet na de corona, want alles is verhoogd en verdubbeld. Dus daar zal je naar toe moeten werken. Elke dag steeds weer….

Ik heb me zodanig open kunnen stellen dat media/overheid/instanties interesse hebben getoond in mijn verhaal. Hierbij een linkje van de rijksoverheid: 

Ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid - De eerste stap helpt je verder | Facebook

https://www.facebook.com/minSZW/videos/212246720631034/ 

De donatie campagne ben ik opgestart naar aanleiding van mijn vaste klanten en het laatste zetje was van een ondernemer uit Heemskerk. Hij vertelde me dat dit voor hem goed heeft geholpen. Hij vertelde me, dat als ik dit opzet, dat hij 1 van de eerste donateurs zal worden. Ik zal nooit geld vragen aan mensen. Maar het is me nu duidelijk dat ik ook echt moet luisteren naar adviezen tips en tricks. 1 klant vertelde, dat ik hier niet te lang mee moeten wachten want er bestaan ook goeie mensen die je willen helpen. Het blijft moeilijk, maar we hakken de knoop door! En actie! Alles is mooi mee meegenomen. Je krijgt het tevens cadeau. Zoals mijn klanten. Dankjewel!