Het noorderlicht nog zien.

Op je 29ste te horen krijgen dat je ongeneeslijk ziek bent. Je denkt dit gebeurd niet, dit overkomt mij niet. Toch is dat wat ik in februari 2019 te horen kreeg.

Op 15 februari kreeg ik te horen dat ik borstkanker heb. Vol verdriet en ongeloof ga je naar huis. Na flink wat jankbuien, wist ik mezelf dat weekend toch weer op te pakken. Kom we gaan ervoor! Om vervolgens na meerdere onderzoeken te horen te krijgen, dat ze uitzaaiingen hebben gevonden op mijn lever. En maar liefst 5 stuks!

Wat er op dat moment door je heen gaat is moeilijk uit te leggen. Alles gaat in een waas voorbij. Ik hoor mezelf nog vragen hoe lang ik nog heb. Gemiddeld 2 tot 5 jaar. ..Slik..

Hoe kan dit nou? Ik heb nog zoveel plannen. We waren bezig om zwanger te worden.

Je voelt je op dat moment zo verdoofd en verdrietig. In de eerste maanden vraag je je echt af of dat je ooit nog ergens van kan genieten. Laat staan je gelukkig voelen.

Toch heb ik het soort van een plekje kunnen geven. Al zijn er nog steeds momenten vol angst en verdriet. Ik heb toch ook moment van geluk en tevredenheid. Ik heb altijd al veel van de wereld wilen zien. Daarom proberen we zoveel mogelijk van mijn bucketlist nog voor elkaar te krijgen. Helaas ben ik nu door mijn ziekte volledig afgekeurd. Ik kan mijn baan in de zorg niet verder voortzetten. Financieel zijn wij er hierdoor best wel op achteruit gegaan.

Afgelopen maand ben ik weer met mijn neus op de feiten gedrukt. Op de scan was te zien dat een tumor op mijn lever weer is gaan groeien. Dit betekend dat mijn huidige medicatie niet meer goed werkt. Ik wil nog dolgraag het noorderlicht zien. Ik kan nog niet eens uitdrukken hoe belangrijk dat voor mij is! Door de huidige situatie durf ik hiermee niet langer meer te wachten.

Alleen door onze financiële situatie krijgen wij het niet voor elkaar om zo'n reis voor de winter bij elkaar te sparen. Daarom vraag ik nu om hulp. Wat voor mij heel moeilijk is om te doen. Gewoon omdat wij dit simpelweg alleen niet voor elkaar krijgen.

Helpen jullie mee?

Veel liefs,

Esther.